VAN EDELBAMPT Gerard
Van den Edelbampt is een oude, thans uitgestorven, familienaam die uit de omgeving van Borgloon stamt. De familie bezat het gehucht Herten nabij Wellen. De plaatsnaam Edelbampt verwijst naar een leengoed van Alt-Hoeselt, met name een boerderij met herenwoning die in dat gehucht lag.
In het oudste van de vijftig registers van bekentenissen van de Leenzaal van Kuringen (1361-1364) wordt een zekere Gerard van den Edelbampt vermeld als bezitter van 36 bunders akker- en weiland te Vrolingen onder Wellen, Kerniel en Loon. Op 14 februari 1457 schonk zijn naamgenoot een wijnberg van 20 tot 40 amen aan zijn dochter. Gerard was de echtgenoot van Agnes de Gorera. In leven was hij meier van Loon en cavalier van de Leenzaal van Kuringen. Hij stierf in 1459; zijn vrouw overleed in 1472. Beiden werden in de kerk van Herten begraven. Joannes van den Edelbampt was van 1609 tot 1616 peijmeester van de stad Loon en Jan van den Edelbampt was in 1614 en 1617 burgemeester van dezelfde stad. Dionijs van den Edelbampt uit Sint-Truiden was in 1654-1667 schepen van de Souvereine Justitie van Luik; zijn zoon Christiaan was verschillende malen burgemeester van deze stad.
De familienaam Van den Edelbampt komt voor het eerst voor in register 19, folio 32 van het archief van Onze-Lieve-Vrouw te Tongeren. Daar wordt anno 1281 gesproken van kanunnik Jan de Nobili Prato, wat de gelatiniseerde vorm is van Van den Edelbampt. Walter van den Edelbampt van Tongeren wordt geciteerd in twee charters van 1317 en 1319 (Cartularis van Onze-Lieve-Vrouw te Tongeren, nrs. 142 en 146).
Een grafsteen in de kerk van Herten vermeldt Gerard van den Edelbampt, heer van Herten en Meldert, schepen van Vliermaal en voogd van de abdij van Herkenrode, overleden in 1438.
